Λα-λα-λα-λα λαέ, λαέ, λαέ…

Η αναφορά μας στην ομιλία του μουσικοσυνθέτη Σπ. Σαμοΐλη στο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε το ΚΚΕ τον Απρίλη του 2011 για τον Κώστα Βάρναλη.  Αναφέρθηκε στην προσωπική του σχέση με τον ποιητή και στις δύο συναυλίες την περίοδο της Χούντας. 29 Μάη 1972 η πρώτη συναυλία όπου παρουσίασε το μελοποιημένο από τον ίδιο ποίημα του Κ. Βάρναλη «Ενας όλοι». Λίγο μετά με προτροπή του ίδιου του ποιητή μελοποίησε το ποίημα «Βάστα καρδιά» το οποία θα παρουσίαζε στη δεύτερη συναυλία παρουσία του Κ. Βάρναλη. Η λογοκρισία όμως απαγόρευσε το τραγούδι όπως και άλλα 13 από τα 20 που είχαν προγραμματιστεί.

«Το ‘’Βάστα καρδιά’’ είχε μια μακρόσυρτη λυπημένη μουσική εισαγωγή και μετά από την παύση γυρίζω στο Γιώργο το Ζωγράφο, του κάνω νόημα να μπει, να πει το ‘’Λαλαλα’’. Και είχε πιστεύω την ιδέα της στιγμής, με κοιτάζει, διστάζει, του ξανακάνω πάλι νόημα, κοιτάζει τον κόσμο και λέει: ‘’Λα-λα-λα-λα λαέεεεε…’ Και γίνεται χαμός. Ο Βάρναλης, όπως ήταν εκεί, έλεγε, ‘’Τι λένε; Τι λένε;’’, ο κόσμος φώναζε ‘’λόγια, λόγια’’ και ο Ζωγράφος να συνεχίζει ‘’Λα-λα-λα-λα λαέ, λαέ, λαέ…’’. Στο διάλειμμα ο Βάρναλης επέμενε. ‘’Μα δεν άκουσα τα λόγια, δεν άκουσα τα λόγια’ και του λέει ο δημοσιογράφος ‘’μας τα κόψανε, μας τα κόψανε δάσκαλε’’. ‘’Πάλι καλά που δε σας κόψανε και τα…’’ σχολιάζει ο Βάρναλης».

Είπε o Σπύρος Σαμοΐλη σε μια αποστροφή του λόγου του ότι εκείνη η βραδιά ίσως μείνει αξέχαστη σε όσους την έζησαν. Δεν είχε άδικο. Σαράντα χρόνια μετά, τον Ιούνη του 2013 στην παρουσίαση του «Αγνωστου Βάρναλη» στο Βερολίνο, ο Μανώλης Β. θυμήθηκε αυτή τη συναυλία και μετέδωσε τη συγκίνηση που ένιωσε ο ίδιος σε εκείνη τη συναυλία: «Την περίοδο της δικτατορίας ο Σύλλογος των Κερκυραίων Φοιτητών είχε διοργανώσει μία συναυλία του Σπύρου Σαμοΐλη σε στίχους Πανδή, Αλεβιζάτου και τρία μελοποιημένα ποιήματα του Βάρναλη. Το θέατρο κατάμεστο. Η λογοκρισία επέτρεψε τη συναυλία όμως απαγόρευσε να ειπωθούν τα τραγούδια σε στίχους Βάρναλη. Η συναυλία έγινε. Ακούστηκαν τα άλλα τραγούδια κι όταν έφτασε η σειρά για τα τραγούδια του Βάρναλη η ορχήστρα ξεκίνησε, έπαιζε τα τραγούδια του Βάρναλη παίρνει ο Γιώργος Ζωγράφος το μικρόφωνο και χωρίς να λέει λόγια, στο ρυθμό αυτό έβγαζε από μέσα του έναν ήχο που έκανε το κοινό από κάτω να νιώσει την καταπίεση. Σαν να ήταν ένας άνθρωπος που τον εμποδίζουν να μιλήσει. Ετσι απέδωσε και το δεύτερο και το τρίτο τραγούδι. Θέλω να πω ότι η συγκίνηση του κόσμου και το χειροκρότημα του κόσμου ήταν πολύ μεγαλύτερο σε αυτά τα τραγούδια παρά στα άλλα που ακούστηκαν κανονικά».  

 Ενα ηχητικό απόσπασμα - ντοκουμέντο από αυτή τη συναυλία υπάρχει στο youtube. Είναι το τραγούδι «Ο Κωστής» του Πέτρου Πανδή. 

Την ομιλία του Σπύρου Σαμοΐλη που μιλά για τη γνωριμία και τη συνεργασία με τον Κώστα Βάρναλη, μπορούμε να την παρακολουθήσουμε εδώ.