Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Και σε μια πέτρα ορθός ζηλεύει ο Παν...



Από τα 5 Τραγούδια του Κώστα Βάρναλη που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «ΗΓΗΣΩ» αναδημοσιεύσαμε ήδη τα τρία πρώτα. Σήμερα αναδημοσιεύουμε το τέταρτο. Το πέμπτο τραγούδι υπάρχει στο βιβλίο του Ηρακλή Κακαβάνη «Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του».  

(Το τέταρτο τραγούδι)
Απόψ' έρμ' η πηγή· σφίγγω με ζήλεια
το σουραύλι κι αρμόζω τη λαλιά μου
και κοίτομαι, ξυπνώντας τάσπρ' αρνιά μου,
ανάσκελα κάτου από κρύα σταφύλια.

Και με χρυσά κι αμβροσία η Αρτεμις χείλια
κοιτώντας να λαμποκοπά η κοιλιά μου
απ' τα σμαράγδινα ύψη στη φωλιά μου
κατέβη και φιλιά της δίνει χίλια.

Και σε μια πέτρα ορθός ζηλεύει ο Παν
και ανήσυχα τα πόδια του χτυπάν
κ' ειρωνικά θροεί γύρω η κοιλάδα

Κ' ένας κύκνος μ' αφρόκρινα φτερά
καμαρώνει τη θεία του στρογγυλάδα
μες στης πηγής τα ολόγλυκα νερά.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

«ΗΓΗΣΩ»: Το δεύτερο από τα 5 τραγούδια



Το δεύτερο από τα 5 τραγούδια που δημοσίευσε ο Κώστα Βάρναλης στο περιοδικό «ΗΓΗΣΩ», τεύχος 10, σελ. 156-158:

Φέρε, ώ Κλωδία φρεσκολουσμένη,
το νιο κανίσκι πα στον κόρφο
τον ανοιχτό σου, όπου ή πιωμένη
η αγάπη μου πάντα βαραίνει,

στα συντριβάνια εδώ τα κρύα
στις χουρμαδιές με τα φτερά, όπου
με την αντρίκεια του αφθονία
τρομάζει ο Πρίαπος τα σπουργίτια·

και δίνοντάς του κάθε φρούτο,
πού το ‘χει ωριοβαμμένο ο ήλιος,
γράψ' του το επίγραμμά μου τούτο:
« Χαρά στον Ηρακλή τον ήρωα

κ' ή χάρη του ας μας δυναμώνει,
και τις πενήντα ρηγοπούλες
πόκαμε σε μια νύχτα μόνη
από αδερφάδες μητερούλες!»

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Λιόκαλλα φτιάνει τα παιδιά του



Στο τεύχος 10, σελ. 156-158 ο Κώστα Βάρναλης δημοσίευσε 5 τραγούδια. Εχουμε αναδημοσιεύσει ήδη το πρώτο, σήμερα αναδημοσιεύουμε το τρίτο:

Στα νυχτογέννητα τα ρόδα
Με την αυγή σκυμμένος σκάβει
Και την κυρά την κρινοπόδα,

Που πα στο σκάμνο αναγερμένη
Σκορπάει του Απόλλωνος τα δώρα
Από καρδούλα ερωτευμένη,

Κρυφοτηράει και μες στο νου του,
Πόχει την τύχη του ευτυχία,
Του θαλασσόχαρου νησιού σου

Σβιέται η ήλιοπατημένος κάβος,
Όπου άνθιζε το άσπρο του σπίτι.
Και το βραδί με πόθο ο σκλάβος

Αναθυμώντας την κυρά του
Στην αγκαλιά της γυναικός του
Λιόκαλλα φτιάνει τα παιδιά του.

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Παιδιά αφιέρωσαν στους εργαζόμενους της ΕΡΤ τον «κυρ Μέντιο»



Τα παιδιά αφιέρωσαν στους εργαζόμενους της ΕΡΤ ένα πολύ συμβολικό τραγούδι, τον «κυρ Μέντιο» του Βάρναλη. Μπράβο τους!!!
 Μπορούμε να το δούμε στο youtube


Ο κυρ Μέντιος, είναι το «θύμα», το «ψώνιο», το «Σύμβολον αιώνιο» του δουλευτή λαού - θύμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που στο τέλος της ζωής του τον πετάνε σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Στον σκλαβωμένο από τον καπιταλισμό δουλευτή απευθύνεται ο Βάρναλης και του λέει μη σκύβεις το κεφάλι, μπορείς να χτίσεις το δικό σου κόσμο, «Κοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει/ κ’ έχ’ η πλάση κοκκινίσει/ κι άλλος ήλιος έχει βγει/ σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη», εννοώντας τις χώρες όπου προσπαθούσαν να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό. Του υπενθυμίζει πως «Αν ξυπνήσεις, μονομιάς/ θά ‘ρτει ανάποδα ο ντουνιάς». Αυτός είναι ο αλληγορικός του ο συμβολισμός.
Ποιος είναι ο κυρ Μέντιος. Δεν είμαι εγώ, εσείς, όλοι εμείς που καθημερινά μοχθούμε και παράγουμε τον πλούτο αυτής της χώρας; Ποια η ανταμοιβή μας;  Τι μπορούμε να απολαύσουμε από όσα δικαιούμαστε; Αντιθέτως στερούμαστε τα πλέον αναγκαία.  Γιατί; Δε θα το συνεχίσω. Ας κάνουμε μόνοι μας τις επόμενες σκέψεις. Ξεκινώντας από αυτό που ζούμε σήμερα.  Ας πάρουμε υπόψη αυτό που λέει  ο Βάρναλης, τίποτε δε χαρίζεται. Κερδίζεται.