Ο Βάρναλης στο καζάνι επί «αντικαταβολή»… (Αναδημοσίευση)

Το σημερινό κείμενο το αναδημοσιεύουμε από το φιλικό blog στηθάγχη. 

 

Ο Βάρναλης στο καζάνι επί «αντικαταβολή»…

Μια κερδοφόρα επιχείρηση με την πολτοποίηση «αντεθνικών» βιβλίων, που πουλούσαν… με το κιλό σε εργοστάσια χάρτου, είχαν στήσει ασφαλίτες επί χούντας. Η επιχείρηση αυτή συνέχισε να δουλεύει για καιρό και μετά την πτώση του χουντικού καθεστώτως. Οι κατασχέσεις των βιβλίων (να σημειωθεί πως δεν είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία τους)  γινόταν παράνομα, χωρίς εντολή εισαγγελέα και τα κέρδη έμπαιναν στην τσέπη των ασφαλιτών. Την αποκάλυψη έκανε ο Ριζοσπάστης στο φύλλο της 18/10/1974. Ανάμεσα στα βιβλία που πολτοποιούνταν παράνομα ήταν το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», τα «Άπαντα του Λένιν» και το «Φως που καίει» του Κώστα Βάρναλη. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο εργοστασιάρχης δεν αρνήθηκε ότι μια βδομάδα πριν (10 και 11/10/1974) η αστυνομία του παρέδωσε «μικροποσότητες» βιβλίων για πολτοποίηση.

Ο συντάκτης του Ριζοσπάστη Μπάμπης Γεωργούλας γράφει:

«Εργοστάσιο Επεξεργασίας Χάρτου, Ι. Πανόπουλου. Απέναντι στην ελιά του Πλάτωνα. Ώρα περίπου 9 το πρωί. Ένα τζιπ μπαίνει στη σούδα, περνάει τη σιδερένια πόρτα και οι ασφαλίτες βγάζουν έξω από το χώρο που είναι το καζάνι τους εργάτες. Σε λίγο φεύγουν. Είναι δυο και οπλισμένοι. Ο οδηγός περιμένει απ’ έξω. Ύστερα πάνε στα γραφεία για την πληρωμή… Η ζύγιση της ποσότητας έχει ήδη γίνει πριν τα βιβλία ριχτούν στο καζάνι.

Μόλις φεύγουν, μπαίνουμε μαζί με τους εργάτες που δουλεύουν εκεί κοντά και βγάζουμε λίγα βιβλία μισολιωμένα.  Κάτω στο πάτωμα είναι πεταμένα δυο χοντρά εξώφυλλα από πλαστικό. Απ’ έξω γράφουν «Το φως που καίει» και τα αρχικά του ιδιοκτήτη του βιβλίου Χ.Μ. Το άλλο γράφει «Το κομμουνιστικό μανιφέστο Μάρξ  Ένγκελς». Τα πλαστικά εξώφυλλα σώθηκαν, τα χάρτινα εσώφυλλα  έλιωσαν. Το περιεχόμενο ζει και θα ζει πάντα.»

Στη συνέχεια παρατίθεται ο  διάλογος του δημοσιογράφου με τον εργοστασιάρχη:

Συντάκτης: Η πολτοποίηση γίνεται βάση κάποιας σύμβασης με το υπουργείο Δημ. Τάξεως;

Πανόπουλος: Όχι. Απλώς μας ειδοποιούν όταν θέλουν να πολτοποιήσουν μια ποσότητα.

Σ.: Για κάθε ποσότητα που σας παραδίνουν καταβάλλετε την κατά κιλό αξία της;

Π.: Φυσικά.

Σ.: Στον εκάστοτε επικεφαλής της αποστολής;

Π.: Ναι, αλλά έχουν καιρό να μας φέρουν. Κυρίως μας φέρνει το Αλλοδαπών…

Σ.: Μα μόλις προχτές και επί τρεις μέρες η αστυνομία σας έφερε βιβλία τα οποία πολτοποιήσατε αμεσως.

Π.: Ναι. Επρόκειτο για μικροποσότητες.

Σ.: Στον επικεφαλής τα πληρώσατε;

Π.: Ναι.

Σ.: Σας ευχαριστώ κ. Πανόπουλε.

Στη συνέχεια η εφημερίδα υπενθυμίζει πως λίγες μέρες πριν τη δημοσίευση του ρεπορτάζ είχε θέσει το θέμα υπ’ όψη της κυβέρνησης και περίμενε μια «υπεύθυνη απάντηση», και τονίζει πως η παράνομη δήμευση αυτών των βιβλίων,  «φέρνει την Ελλάδα πίσω στο Μεσαίωνα».

Και το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη κλείνει με μια καταγγελία του αναγνώστη Χρήστου Ράπτη, ο οποίος καταγγέλει ότι κατά τη σύλληψή του από την Γενική Ασφάλεια στις 16/2/1974 (δηλαδή επί χούντας) ο αστυνόμος Γεώργιος Γκάνος και ένας αστυφύλακας του κατάσχεσαν 24 τόμους βιβλίων χωρίς να του δώσουν απόδειξη.

Στις 20/8/1974 (δηλαδή αφού έπεσε η χούντα),  ο Χ. Ρ. πήγε στον αστυνόμο Γκάνο και του ζήτησε πίσω βιβλία του. Ο Γκάνος του απάντησε πως αυτά είχαν σταλεί στο Στρατοδικείο και πολτοποιήθηκαν. Του συνέστησε κιόλας να κάνει μια γραπτή αίτηση στην Υπηρεσία Πληροφοριών της Γεν. Ασφάλειας. Ο Χ. Ρ. έκανε την αίτηση στην Υπηρεσία, όμως ο αστυνόμος Παύλου δεν τη δέχτηκε και ο αστυνόμος Τσικριμπής του είπε: «Τώρα μιλάς, που δεν μπορούμε να σε κατεβάσουμε στο υπόγειο»…