«Αρχαίο τραγούδι»

Το ποίημα «Αρχαίο τραγούδι» δημοσιεύτηκε στο 4^ο τεύχος του περιοδικού «ΗΓΗΣΩ» το 1907. Ο Κώστας Βάρναληςδε το συμπεριέλαβε σε καμία συλλογή του.

ΑΡΧΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Κι αν μου τη τραγουδάν κάθε βραδιά

βαθιόλαλες κιθάρες πούμαι θεά των άστρων,

ο αμούστακος ποιητής δε μ' αγαπά,

που πήρε, τη δροσιά έχοντας των ίων,

το δεύτερο στεφάνι των Διονυσίων.

Κι ενώ έχω τόσα πλούτια περισσά,

στα ρόδα μέσα των γλεντιών σκορπάει το βιός του

και αδειάζοντας της Κύπρος τα κρασιά

τις διαλεχτές μαγεύει της Μιλήτου

με τα σοφά του λόγια και με το φιλί του

Κ' οι ώμοι του περιστέρια είναι λευκά

ανάμεσά των σαν μες σε ναού κολώνες!

Κι όμως μου λεν πώς είμαι μια θεά!..

Ω! ας ήμουν, να μπορώ ν’ αλλάζω φύση,

να γίνομαι ένας έφηβος, ή πλήθια βρύση

Του ερωτά μου μ' αντρίκια ελευθεριά

στα πιο γλυκόσωμα κορίτσια να στερεύει,

και στην καρπόβριθην ακρογιαλιά

της Καλυψώς, με νιου βασιλιά χάρη,

να εναυαγούσα μια νυχτιά με το φεγγάρι!...

Κ. I. ΒΑΡΝΑΛΗΣ