Παρουσίαση του βιβλίου από τον «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ»

Στην εφημερίδα «Αδέσμευτος» του Σαββατοκύριακου (Σήμερα 3/11/2012) και στη στήλη  ΒΙΒΛΙΟγραφήματα που επιμελείται ο Φίλιππος Πανταζής, παρουσιάστηκε το βιβλίο «Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του»:

Ο Βάρναλης άγνωστος; Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο για έναν ποιητή της αξίας του και της αναγνώρισής του, το ποιητικό έργο του Κώστα Βάρναλη δε μας είναι ακόμη όλο γνωστό. Είμαστε κοντά 40 χρόνια μετά το θάνατο του ποιητή - διανοητή Κώστα Βάρναλη κι όμως αγνοούμε πολλά πράγματα για το έργο του.

Μια προσπάθεια να «φωτίσει» την προσωπικότητα και το έργο του Κ. Βάρναλη κάνει ο συνάδελφος δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηρακλής Κακαβάνης με το βιβλίο του «Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του».  Κάνει μια προσπάθεια να απαντήσει στο πότε και γιατί γράφει ο Κ. Βάρναλης και με ποια κριτήρια δημοσιεύει τα ποιήματά του.

Όπως λέει ο συγγραφέας του βιβλίου: «…Ο Βάρναλης δεν είναι ένας συνηθισμένος ποιητής. Καταρχήν, δεν είναι μόνο ποιητής. Πάνω απ’ όλα είναι διανοητής. Η δημοσίευση ποιημάτων δεν ήταν αυτοσκοπός για κείνον. Το πολύπλευρο ταλέντο του και η μεγάλη μόρφωσή του του έδωσαν τη δυνατότητα να έχει πολλά εκφραστικά μέσα πέραν της ποίησης. (…) Έγραφε για να εκφραστεί. Και σε ό,τι αφορά ειδικά την ποίηση, ο Βάρναλης δεν έγραφε με σκοπό να δημοσιεύσει, όπως και κανένας ποιητής και γενικά καλλιτέχνης δεν καταφεύγει στην τέχνη του με αυτοσκοπό τη δημοσίευση· αυτή έρχεται μετά…»

Στο βιβλίο υπάρχουν πληροφορίες, κείμενα και ποιήματα που θα ξαφνιάσουν τον μελετητή και θα χαρεί ο αναγνώστης.  Εκτός από τα 19 αδημοσίευτα ποιήματα στο βιβλίο υπάρχουν και άγνωστα κείμενα του Κώστα Βάρναλη. Ο Ηρακλής Κακαβάνης ξεκινά με μια αδημοσίευτη αυτοβιογραφία του ποιητή και ένα αναλυτικότατο χρονολόγιο όπου παρακολουθεί τη ζωή και το έργο του χρόνο με το χρόνο. Ένα κεφάλαιο για τον δημοτικιστή Βάρναλη και τη συμμετοχή του στα «Μαρασλειακά» και ακολουθούν τα κεφάλαια για τους φιλολογικούς – ιδεολογικούς «διαξιφισμούς» με τον Ξενόπολου, τον Δελμούζο και τον Παλαμά, η παρωδία του Ζαχαρια Παπαντωνίου, ένας ποιητικός «διάλογος» με τον Καβάφη, η κατάθεσή του στη δίκη Λουντέμη και η περίοδος της εξορίας του στα 1935.