(20/11/2012 «Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποίηματά του» του Ηρακλή Κακαβάνη).
«Η βραδιά δεν
είχε τελειώσει. Δυο χούφτες άνθρωποι γύρω από λίγα τραπέζια βάλαμε στη μέση τον
Σαρρή που ακούραστος έδινε τον ρυθμό με την κιθάρα και την μελωδική φωνή του.
Και γίναμε όλοι ένα στόμα και τραγουδήσαμε Θεοδωράκη, Καλδάρα, Λοΐζο,
Καζαντζίδη και φυσικά Βάρναλη. Ο ενθουσιασμός μπλεκόταν με τις νότες, οι
στιγμές παραμέριζαν τον χρόνο, πρόσφεραν απλόχερα ψυχική ανάταση που σε έκαναν
να νιώθεις άτρωτος από τα «πεζά» και «καθημερινά», που ήξερες ότι περιμένουν
στη γωνία με την βεβαιότητα πως θα έρθει και η δική τους σειρά. Η κιθάρα
ξανάπιασε τους «μοιραίους» και τα στόματα ακολούθησαν» (Οικοδόμος εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου